Zrealizowane programy

Program nowoczesnej edukacji filmowej oparty na europejskich filmach krótkometrażowych realizowany przez cztery organizacje z Czech, Portugalii, Polski i Irlandii Północnej. 

W ramach programu oferowaliśmy katalog filmów krótkometrażowych na platformie VOD dostępny dla wszystkich zarejestrowanych placówek i instytucji edukacyjnych. Filmy zostały dobrane według klucza tematycznego stworzonego z myślą o kompetencjach, których dzisiejsza młodzież może najbardziej potrzebować wobec wyzwań współczesnej Europy. Pracę z filmami wsparł pakiet nowoczesnych materiałów pomocniczych, zawierający komponenty edukacji o filmie i edukacji poprzez film. Program jest kontynuowany w ramach “Szkoły twórczych praktyk”.

Program realizowany od 2018 roku dzięki wsparciu programu Unii Europejskiej, „Kreatywna Europa MEDIA” oraz środków otrzymanych z NIW-CRSO w ramach Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030 PROO.

Projekt realizowany we współpracy z Filmoteką Narodową Instytutem Audiowizualnym przy wsparciu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w latach 2009-2019. Jego celem było upowszechnianie pakietu Filmoteki Szkolnej w szkołach gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych (w późniejszym czasie także w szkołach podstawowych) oraz przygotowanie nauczycieli i uczniów do pracy z wykorzystaniem przygotowanego materiału filmowego.

Na projekt składały się wsparcie regularnych działań w szkołach, a także cała seria ogólnopolskich wydarzeń, szkoleń i kursów internetowych, min. konkurs filmowy “Nakręć się”, Festiwal Filmoteki Szkolnej, Wirtualny Festiwal Filmoteki Szkolnej. Co roku projekt gromadził około 150 szkół z całej Polski. Działania w projekcie realizowane były przy wsparciu partnerów, takich jak Stowarzyszenie Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej, Fundacja Generator, Centralny Gabinet Edukacji Filmowej czy Warszawska Szkoła Filmowa.

Uczniowie przy wsparciu artysty rezydenta realizowali artystyczne działania w przestrzeni publicznej prowokując zmianę społeczną w swoim otoczeniu. Poznawali i realizowali takie działania jak: instalacje, performance, happeningi, land art., murale, pomniki, a następnie prezentowali je sąsiadom podczas lokalnych finałów. Sztuka umożliwia poruszanie tematów trudnych czy kontrowersyjnych we wrażliwy społecznie sposób, bez budzącej często opór dosłowności prowokuje refleksję. Artysta społeczny to postać graniczna, umożliwiająca mediacje między różnymi grupami ludzkimi. Dzięki temu jego obecność może sprowokować zmianę. Jego spojrzenie z zewnątrz wydobywa na światło dzienne to, co dla nas często przezroczyste, na co bezrefleksyjnie się zgadzamy. Artysta pomaga nam dostrzec wartości w naszej kulturze ważne, niedoceniane. Ale pokazuje nam też to nad czym warto pracować, co warto zmienić.

Program był realizowany w latach 2014-2019 w szkołach oraz Młodzieżowych Ośrodkach Wychowawczych i Młodzieżowych Ośrodkach Socjoterapii.

Program realizowany w latach 2009 – 2014 dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i był skierowany do uczniów i nauczycieli z małych miejscowości. W programie młodzież przygotowywała projekty artystyczne pod hasłem „Moje miejsce, moja historia”. Uczniowie otrzymywali wsparcie od profesjonalnych artystów z wybranych dziedzin (fotografia, film, teatr, animacja poklatkowa, fotokast, sztuka opowiadania, itp.) uczestnicząc w warsztatach twórczych i indywidualnych konsultacjach.

W ciągu pięciu edycji programu, w warsztatach wzięło udział ok. 1320 uczniów, powstało 88 projektów. Nawiązaliśmy współpracę z kilkunastoma twórcami, którzy odwiedzili ze swoimi warsztatami najdalsze zakątki kraju.  Częścią programu były coroczne spotkania z nauczycielami na trzydniowej konferencji w Warszawie. uczestnicy i uczestniczki konferencji mogli skorzystać z warsztatów związanych z różnymi technikami artystycznymi (np. animacji poklatkowej, fotografii otworkowej, instalacji); metod dramowych i teatralnych oraz metod aktywizujących, pracy w projekcie. 

W ciągu kilku edycji programu powstały materiały pomocnicze i edukacyjne dla nauczycieli, którzy prowadzą w szkołach zajęcia artystyczne (w ramach zajęć lekcyjnych bądź pozalekcyjnych). Materiały te są nadal wykorzystywane w metodologii edukacji kulturalnej CEO.

Program edukacji medialnej realizowany wspólnie z Fundacją Evens w latach 2012-2017. 

Uczniowie poznawali język mediów, wyszukiwali i analizowali przekazy w internecie, prasie, radiu, telewizji. Uczyli się krytycznego i świadomego odbioru treści, poznawali strategie nadawców, uczyli się „filtrować” informacje i obrazy, które do nich docierają. Tworzyli własne materiały, teksty, filmy, animacje, zdjęcia, nagrania dźwiękowe, kampanie społeczne dotyczące życia szkolnego, społeczności lokalnej lub zjawisk globalnych. 

Projekt był dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Inne programy edukacji medialnej w CEO:

• Włącz krytyczne myślenie (2014)
  W ramach projektu prowadziliśmy kurs internetowy dla nauczycieli pogłębiający takie treści jak: 1. Ochrona prywatności i bezpieczeństwo w sieci; 2. Mowa nienawiści w internecie; 3. Reklama i manipulacja w przekazach medialnych.

• Mind over Media. Szkoła krytycznego myślenia (2017-2018)
  Program realizowany w konsorcjum międzynarodowym. Celem programu było wsparcie uczniów i nauczycieli w rozwijaniu umiejętności krytycznego myślenia, pogłębianie rozumienia i analizy medialnych przekazów, a także uzbrojenie użytkowników mediów w kompetencje, dzięki którym będą mogli rozpoznawać propagandę w mediach i skutecznie się przed nią bronić. Powstały materiały i narzędzia edukacyjne oraz przetłumaczona na język polski platforma społecznościowa z przykładami manipulacji w przekazach medialnych: https://propaganda.mediaeducationlab.com/

• MedJa. Szkoła krytycznego myślenia (2019-2020)
  Ideą programu było nawiązanie partnerstw między szkołami i lokalnymi agencjami medialnymi w celu współtworzenia etycznych mediów i wzmacniania kompetencji krytycznego myślenia.

W programie uczniowie szukali śladów przeszłości w wybranych placówkach muzealnych, zarówno narodowych jaki i regionalnych. Na podstawie eksponatów – obrazów, grafik, dokumentów, fotografii, przedmiotów codziennego użytku – przygotowywali artykuły, w których materialny obiekt stawał się punktem wyjścia do omówienia ciekawego zagadnienia z lokalnej historii. Program przybliżył nauczycielom metodę pracy z przedmiotem oraz promował współpracę szkół z muzeami.

Program “Historionauci” był realizowany w latach 2018-2021 przy współpracy z Narodowym Instytutem Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów. Wybrane artykuły uczniów i uczennic przygotowane w ramach programu są dostępne na stronie: www.historiaposzukaj.pl.

Program miał na celu zachęcenie młodych ludzi do odkrywania historii lokalnej, inicjowanie refleksji i dyskusji na temat wydarzeń, które wpłynęły na losy Polaków w XX wieku. Pod opieką nauczycieli zespoły uczniowskie prowadziły projekty badawcze, w których główną rolę odgrywały rozmowy ze świadkami historii – uczestnikami wydarzeń lat 1939 – 1989. Młodzi pasjonaci historii zgłębiali źródła, docierali do świadków i zbierali ich relacje, dokumenty oraz fotografie. Działali również na rzecz upowszechnienia zdobytej w ten sposób wiedzy: włączali w swoje działania miejscową społeczność, redagowali gazetki, przygotowywali wystawy i happeningi. Program był realizowany w latach 2007-2017 we współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego i Instytutem Pamięci Narodowej.

W programie “Ślady przeszłości” uczniowie i uczennice szukali zabytkowych obiektów, poznawali ich historię oraz inicjowali opiekę nad nimi poprzez adopcję zabytku. Starali się przywrócić pamięć o tych miejscach, wydarzeniach i ludziach z nimi związanych. Gromadzili dokumentację, przeprowadzali wywiady ze świadkami historii, poszukiwali archiwalnych zdjęć, odwiedzali muzea i biblioteki, przygotowywali wystawy, kręcili filmy, próbowali swoich sił w roli przewodników. Program powstał we współpracy z Narodowym Centrum Kultury oraz Fundacją im. Leopolda Kronenberga i był realizowany w latach 2001-2017, wzięło w nim udział ponad 2 500 szkół. Od 2006 roku działania były prowadzone w ramach programu operacyjnego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Patriotyzm jutra”.

Program skierowany do uczniów i nauczycieli w całej Polsce, realizowany w latach 2005-2010. Młodzi ludzie pod opieką nauczyciela bądź bibliotekarza realizowali lokalny projekt literacki: poszukiwali śladów obecności pisarzy w swoim regionie, szukali w literaturze opisów znajomych im miejsc, zakładali fankluby ulubionego pisarza/poety bądź kluby dyskusyjne wokół wybranych książek. Swoje działania uczniowie dokumentowali, a następnie wybierali różne sposoby prezentacji swojej pracy. W ten sposób powstały publikacje (w tym, wydany w 2007 roku ogólnopolski przewodnik „Literacki atlas Polski”), broszury, ulotki, filmy, przedstawienia teatralne, wystawy, audycje radiowe, artykuły, wywiady. Program był realizowany z Instytutem Książki ze środków Ministerstwa Kultury. Program miał również odsłonę “Literacki atlas Polski. Reportaże”, w którym skupiliśmy się na poznawaniu, upowszechnianiu reportaży i tworzeniu ich przez młodzież.

Inne programy literackie w CEO:

• Miłosz odNowa
  Projekt realizowany w związku z obchodami Roku Miłosza wraz z Wydawnictwem Szkolnym PWN. Celem było “odnowienie” spojrzenia na Miłosza w szkole, przybliżenie twórczości i osoby Poety. Uczniowie pod opieką nauczycieli pracowali nad projektami wokół kwestii tożsamości wychodząc od rozważań Miłosza na ten temat. Zadaniem zespołów szkolnych było przygotowanie wydarzenia – Święta Miłosza – w ich lokalnej społeczności. Powstała publikacja podsumowująca program, zawierająca scenariusze lekcji, przykłady projektów uczniowskich oraz teksty specjalistów od Czesława Miłosza.

• Czytam sobie w bibliotece
  Pomysł na promocję czytelnictwa poprzez dotarcie do bibliotek szkolnych i publicznych z konkretnymi narzędziami (książki wydawnictwa Egmont z serii “Czytam sobie”, scenariusze zajęć, filmy instruktażowe, materiały warsztatowe), które miały na celu nie tylko zachęcić dzieci do nauki samodzielnego czytania, ale także pomóc bibliotekom zbudować własny program działań animacyjnych wokół literatury. Projekt był realizowany we współpracy z Wydawnictwem Egmont przy wsparciu finansowym Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.