Gry literackie
Jak zachęcić młode osoby do czytania, zainteresować je literaturą oraz bogactwem i różnorodnością polszczyzny? Warto wykorzystać niekonwencjonalne działania, w tym metody znane z grywalizacji. Gry mogą mieć charakter edukacyjny i wspierać realizację programu szkolnego, a przy tym z założenia mają atrakcyjny, angażujący uczestników i uczestniczki charakter.
Gra literacka to świetny sposób na poszerzenie grona czytelników i użytkowników szkolnej biblioteki o osoby dotąd nieczytające oraz praktyczna nauka funkcjonowania w grupie i budowania relacji.
Wykorzystanie formy gry do przekazywania wiedzy o życiu i twórczości wybitnych pisarzy i poetów, zachęcania do lektury kanonu literackiego czy poznawania książek poszerzających wiedzę z wybranych dziedzin:
- zaangażuje uczestniczki i uczestników, wywoła emocje,
- zwiększy atrakcyjność lektur, zapewni przyjemność związana z udziałem we wspólnej zabawie,
- poprawi skuteczność zdobywania wiedzy i uczenia się oraz zapewni aktywną refleksję.
Gra nie musi być konkursem, a rywalizację może zastąpić współpraca i integracja.
Tworząc czy wybierając grę, która ma rozbudzić pasje czytelnicze, należy na początku określić jej:
- temat (zakres tematyczny, np. życie i twórczość Josepha Conrada)
- odbiorców - grupę docelową, do której ją adresujemy (wiek, zainteresowania, umiejętności itd.)
- zasady i mechanikę
- cel (np. poznanie najważniejszych dzieł i faktów z biografii twórcy).
Warto odwoływać się do własnych doświadczeń oraz zasad i elementów znanych i lubianych gier:
- towarzyskich,
- karcianych,
- planszowych,
- komputerowych,
- miejskich.
Potencjał edukacyjny gry znacząco zwiększy omówienie jej po zakończeniu w gronie uczestniczek i uczestników – nie zapomnijmy o nim.
