Dla grupy, która przeprowadza wywiad, takie spotkanie stanowi pogłębienie nabytej wiedzy. Powinno nastąpić już po wprowadzeniu danego tematu na lekcję. Proces weryfikowania faktów i uzupełnienia ich o osobistą perspektywę rozszerza narrację z podręcznika i czyni przeszłość bardziej żywą i namacalną.
Zapis lub nagranie rozmowy może też posłużyć innym klasom. Wówczas świetnie sprawdzi się jako wprowadzenie do tematu. Pozwoli wejść w przeszłe wydarzenia w bardziej osobisty sposób. Uczniowie internalizują cudze doświadczenie. Dopiero później następuje porządkowanie faktów i kreślenie szerszego tła historycznego.
Spotkanie ze świadkiem historii często wymaga czasu i dodatkowego przygotowania, którego brakuje podczas lekcji. Dlatego proponujemy zrealizowanie na jego bazie projektu uczniowskiego. Poza samym wywiadem o tradycyjnej, statycznej formule, można zaprosić uczniów do przygotowania szerszego materiału.
Warto wybrać się ze świadkiem do muzeum i posłuchać opowieści o znajdujących się tam przedmiotach albo na spacer po mieście i stworzyć mapę ważnych dla niego miejsc. Uczniowie mogą uruchomić swoją kreatywność odnośnie aktywności, jakie podejmą, oraz sposobów prezentacji efektów swoich działań.